بهترین مرد دنیا

مرد من ته ریشی دارد که دنیا می ارزد

مرد من از چهره اش حیا و نجابت جار می زند

مرد من از قدش مردانگی می ریزد

از آغوشش حس امنیت می گیرم
بوی صداقت می دهد

روی پاهای خودش می ایستد و برای خوشبخت شدن جان می کند

همین که صادقانه
دوستم دارد کافی ست

من از بودن جسمی که فکرش با دیگری ست بیزارم

همین که برای خوشحال کردنم
یک شاخه گل از دست رنج خودش بیاورد کافی ست

من از کادوهای گران قیمت با پول پدر بیزارم

همین که زیبایی های ساده ام را می پسندد و مرا به تغییر اجبار نمی دهد

همین که جای ترک کردن درکم می کند برایم کافی ست

من بهترین مرد دنیا را دارم